Lake Challenge 2020 – Perch Pro

Relacja z ostatnich zawodów z serii Lake Challenge 2020, czyli Perch Pro. Przyszło mi bronić pierwszego miejsca, które zajmowałem po dwóch pierwszych imprezach, a przy okazji planowałem także dobrze wypaść w okoniowej rywalizacji. Jak było? Zapraszam do lektury.

Zander Cup wypadł świetnie (relacja tutaj) i narobił mi apetytu na dobry wynik całej serii, jednak obranie taktyki nie było wcale prostą sprawą. Dodatkowym utrudnieniem było bardzo słabe żerowanie ryb na zbiorniku Grafham, na którym miał odbyć się finał. Praktycznie od sierpnia nikt nie łowił sandaczy, a jesienią wyłączyły się także okonie. Co prawda miałem złowiony już komplet ryb na poprzednich etapach, a więc 2 szczupaki, 3 sandacze i 5 okoni, ale były to ryby średniej wielkości, a więc wielu wędkarzy miało szansę mnie przeskoczyć w generalce. Marcin, czyli mój partner na łodzi nie miał kompletu i brakowało mu jednego szczupaka, ale za to miał pięknego okonia na rozkładzie i metrowego kaczodziobego. Mój cel był dość prostu – poprawić ryby, które już miałem na papierze. Na sandacze szans raczej nie było, szczupaki na Grafham to zawsze loteria, za to okonie zazwyczaj dopisują. Dodatkowo przy okazji mogłem pokusić się o walkę w Perch Pro (ostatnie zawody). Marcin natomiast musiał złowić szczupaka, żeby liczyć się w ogólnej klasyfikacji. Mógł co prawda łowić ze mną okonie i liczyć na przyłów szczupaka, ale to była ryzykowna taktyka. Na szczęście doszliśmy do porozumienia, że szukamy żerujących okoni, a w ich pobliżu zawsze kręcą się kaczodziobe. Ja zdecydowałem się łowić na lekko, a Marcin na grubo.

Wylistowaliśmy sobie potencjalne miejscówki wraz z priorytetem i zdecydowaliśmy się, że po starcie popłyniemy tam gdzie nie będzie tłumu. Niestety po sygnale większość łodzi ruszyła w kierunku dwóch najlepszych met, a że łowienie w tłoku to loteria a i do przyjemnych nie należy, zdecydowaliśmy się uderzyć w kierunku luźniejszej wody. Pierwsze miejsce było zupełnie puste. Drugie przywitało nas dużą ilością drobnicy i drapieżnikami na nią polującymi. O dziwo nic nie mogliśmy złowić, za to obok nas padł sensowny szczupak i ładny okoń. Daliśmy sobie jeszcze trochę czasu i ruszyliśmy w kierunku następnej mety. Niestety jakaś łódka stała dokładnie w punkcie, gdzie planowałem się zatrzymać, więc odsunęliśmy się kawałek dalej i … zaczęliśmy łowić ryby. W zasadzie to brały mi okonie, a Marcin cierpliwie młócił sporymi gumami. W ten sposób w kilku dryfach (łowiliśmy na dryf kotwie), złowiłem 7 okoni (w tym sztuki 44 i 46 cm), czyli spokojnie zrobiłem wymagany komplet do Perch Pro (5 szt). Marcin już trochę się niecierpliwił i zaczynał wątpić w swoją taktykę, gdy nagle zaliczył solidne branie, a ja przyłowiłem sandacza 66 cm, który dał mi sporo dodatkowych centymetrów, ponieważ zastąpił małego pięćdziesiątaka. Robimy następny dryf i w niemal tym samym momencie zacinamy dwa szczupaki. Ja ze swoim musiałem się trochę pomęczyć na okoniowym zestawie, za to kolega szybko ląduje 71 cm w podbieraku i ma pełen komplet. Po chwili mam i ja – 77 cm, a więc poprawka. Nieźle.

W następnych dryfach też przesiadłem się na ciężki sprzęt, ale brań nie miałem. Za to Marcin pod sam koniec zawodów zacina coś grubszego, co okazuje się 81 cm sandaczem.

W ten oto sposób, nie tylko udało nam się zrealizować nasze założenia, ale także mocno wywindować wyniki indywidualne. Liczenie punktów z pamięci trochę nam nie poszło i wydawało nam się, że to chyba Marcin zwycięży w całym Lake Challenge. Jednak ostatecznie okazało się, że totalnie się machnęliśmy w obliczeniach i kolejność była odwrotna, a więc pierwsze miejsce dla mnie, a drugie dla kolegi. Mega wynik i wielkie banany na twarzy ! 🙂

Przy wygrałem też etap okoniowy z dość dużym zapasem. Udało nam się znaleźć sporo żerujących ryb na małym obszarze i zrobić wyniki w dniu, kiedy większość miała olbrzymie problemy ze złowieniem czegokolwiek. Na 58 wędkarzy tylko 15 miało ryby.

Poniżej wyniki etapu okoniowego:

Wyniki całego Lake Challenge: